De Toevlucht: "Net bij ons binnen gebracht door de dierenambulance , een zeldzame alpengierzwaluw ( tachymarptis melba ). Op 23 maart jongslede liep half fotograferend Nederland uit om een alpengierzwaluw te fotograferen in Franeker. Ooit is deze soort nog in 1999 in Diemen gesignaleerd."
De Toevlucht (Amsterdam Zuidoost)
Update 6 april 2023: jammer genoeg heeft de vogel het niet gered.
Hoe mooi zou het zijn als toekomstige generaties kunnen genieten van een Nederlands landschap dat leeft, bloeit en zoemt en dat elk kind het geluid van de veldleeuwerik ooit heeft gehoord. De boodschap die echter doorklinkt bij het lezen van dit rapport is dat het niet goed gaat met natuur in Nederland. We staan flink in het rood.
Het beschermen en verder herstellen van natuur in deze gebieden blijft daarom onverminderd belangrijk. Sterker nog, we moeten natuurgebieden vergroten en verbinden zodat dieren en planten ruimte hebben, hun aantallen kunnen groeien en genetisch gezond blijven.
Natuur is onvermoeibaar veerkrachtig en kan zich herstellen. Die kans kunnen we geven door op korte termijn drukfactoren, zoals vermesting en vervuiling, weg te nemen en natuur weer ruim baan te geven."
De grootste oorzaken van natuurverlies zijn stikstof, verdroging en versnipperde leefgebieden. Bescherming alleen is niet meer voldoende, grootschalig natuurherstel is nu cruciaal om verder biodiversiteitsverlies te kunnen stoppen.
Stikstof, verdroging en versnippering
De belangrijkste oorzaken van de achteruitgang van onze natuur zijn teveel aan stikstof, verdroging en versnippering van natuurgebieden. De natuur is veerkrachtig en kan herstellen, maar dat kan alleen als we de bedreigingen wegnemen en de natuur een handje helpen.
Europese natuurherstelwet
De Europese Natuurherstelwet, waarover deze zomer in Brussel wordt gestemd, is een belangrijke kans om natuur terug te brengen in Europa. WWF steunt deze wet. Nederland ligt helaas dwars en werkt de wet tegen. Er is daarom meer publieke druk nodig op de Nederlandse regering om deze wet te steunen. Conclusies uit dit Living Planet Report Nederland laten duidelijk zien dat natuurherstel noodzakelijk is.
We hebben de natuur nodig om ons land leefbaar te houden. De natuur kan ons helpen om de zich opstapelende problemen, van klimaatverandering tot de woning- en stikstofcrisis, het hoofd te bieden. Een sterke Europese natuurherstelwet, creëert ruimte voor natuur én een natuurpositieve economie. Vul die wet ruimhartig en royaal in, is de oproep van de makers van het rapport."
Landbouwminister Piet Adema is ervan geschrokken dat de Europese Commissie wil dat alle kwetsbare natuur in 2030 niet meer achteruitgaat door stikstof. Dat is ambitieuzer dan de plannen van het kabinet, dat wil dat 74 procent tegen die tijd onder de zogeheten kritische depositiewaarde (KDW) ligt - de grens van de hoeveelheid stikstof die een specifiek natuurgebied zou aankunnen."
Het zou al behoorlijk helpen als in alle natuurgebieden, alle recreatiegebieden van Nederland, en zeker in alle NNN-gebieden geen grote festivals meer georganiseerd mogen worden zodat ze ook niet meer bijdragen aan een toename van stikstof en de klimaatcrisis.
Na het inleidend verzoek aan de gemeente Amsterdam om een referendum te organiseren over het Beleidskader Hoofdgroenstructuur is vandaag het startsein gegeven voor het verzamelen van de definitieve handtekeningen voor de ondersteuningsverklaring voor een referendum.
Referendum Hoofdgroenstructuur: "18.506 Amsterdammers ondersteunden op 20 januari een inleidend verzoek om een referendum over het ontwerp-raadsbesluit ‘Beleidskader Hoofdgroenstructuur’ te gaan organiseren. Op 22 maart start de volgende fase. Wil je weten hoe het nu verder gaat? Klik hier.
Waar gaat het over?
Eind vorig jaar zijn de nieuwe plannen voor de Hoofdgroenstructuur gepresenteerd. Het college geeft aan dat de plannen een verbetering zijn, 'omdat de hoeveelheid beschermd groen wordt uitgebreid' (zie Fact check hieronder). Daar denken veel mensen in de stad anders over. Na een overweldigend aantal ingediende zienswijzen en een op het laatste moment georganiseerde inspraakavond bleven een flink aantal zorgen bestaan. Vooral de op het laatste moment en na participatiemogelijkheden binnen de Hoofdgroenstructuur opgenomen flexibiliseringen stuiten op verzet. In de hoop deze zorgen alsnog onder de aandacht te brengen is besloten een referendum te organiseren.
Team Referendum,
Sylvia Fennis, Sonja Brilman en John Zondag"
Mocht u in uw browser een signaal krijgen dat deze site niet veilig is, gewoon doorgaan, want de site is wel veilig.
Klik op deze link ook op het vakje met deze tekst:
FACT CHECK “Meer oppervlak” Klik hier om de claim te verifiëren dat het oppervlak aan beschermde hoofdgroenstructuur toe zou nemen.
Voor meer informatie zie ook hier en op deze pagina. Nog meer informatie is beschikbaar op mijn oude site.
Dus onderteken de definitieve ondersteuningsverklaring voor dit referendum.
Het kan misgaan tijdens het doorsturen aan de gemeente, vandaar dit bericht op de site van de gemeente:
"Lukt het niet om een
ondersteuningsverklaring in te dienen? Dat kan komen doordat de site
druk wordt bezocht. Excuses voor het ongemak. Probeer het later nog
eens, u hebt tot en met 31 mei 2023 om 10:00 uur de tijd. Krijgt u niet
de bevestigingslink? Check dan uw spambox, want het kan zijn dat deze
daarin terecht is gekomen.
Het is ook mogelijk om een ondersteuningsverklaring op
papier in te dienen. U kunt hiervoor contact opnemen met de raadsgriffie
via referendum@amsterdam.nl."
Als u de verklaring met succes heeft ondertekend dan krijgt u ook een e-mail (die ook in uw spambox terecht kan zijn gekomen). In die mail klikt u op de aangegeven link voor bevestiging, waarna u op de algemene referendumsite van de gemeente terecht komt. Dan is het gelukt.
Wat je in de media hoort over 'the Deep State' is vaak zo absurd dat je er geen aandacht aan besteedt. Maar ik las net een goed artikel van de Huffington Post, een zeer goed geïnformeerd en progressief nieuwsorgaan waar ik al jaren veel steekhoudende inzichten in vind.
De 'deep state' state dat zijn de ambtenaren, de staatswerkers die niet elke vier jaar vervangen worden zoals politici, maar hun onheil ongehinderd coalitie na coalitie door kunnen zetten. Een gewiekste staatsleider zorgt er dan voor om zo lang mogelijk zelf herkozen te worden om tenminste de politiek zo lang mogelijk te kunnen beïnvloeden, ‘rekken en derbij blijven’. Je ziet het over de hele wereld.
Dit artikel blijkt heel wat te kunnen verklaren; zoals de schaal waarop wantoestanden steeds maar blijven bestaan, bvb de toeslagenaffaire, het voortduren van crises, bvb de communicatie bij politie, de it bij de belastingdienst, de ‘onveiligheid’ bij overheidsdiensten, enz.
Bij al die overheidsdiensten zitten personen die niet weg te branden zijn, maar hun stempel drukken op alles wat er gebeurt, soms zelfs bestuurders intimideren, maar vooral burgers.
Adviserende instellingen van de overheid kunnen zonder moeite genegeerd worden, want een advies is maar een advies, daar hoeft geen bestuurder rekening mee te houden, en als dat niet moet dan wordt er ook niets met adviezen gedaan. Het laatste algoritme van staat: als het niet moet, dan hoeft het ook niet.
Democratie is al te vaak maar schone schijn. Elders noemt men dat democratuur. Als burger moet je je elke vier jaar weer opnieuw instellen op nieuwe politici, statenleden, raadsleden, stadsdeelcommissieleden. Je krijgt telkens te maken met andere mensen die meestal van toeten noch blazen weten. Het kost je veel tijd om die nieuwelingen allemaal telkens weer op de hoogte te stellen van al lang heersende problemen in je stadsdeel, gemeente of provincie. Maar intussen blijft de ‘diepe staat’ aan de gang met zijn ondeugdelijke werk.
Ik heb het al vaker geschreven, maar het klopt nog steeds. Het land en vooral de grote steden als Amsterdam worden bestuurd middels vrijstellingen, ontheffingen, tijdelijke omgevingsvergunningen, inbreuken op bestemmingsplannen, ondemocratische gemeenschappelijke regelingen (de recreatieschappen), gedoogbeleid, handhavingsprioriteiten, rekenmodellen, meetcorrecties, ‘discretionaire bevoegdheden’ van burgemeesters, ‘kruimelregelingen', en als dat niet lukt is binnen een paar jaar wel een wets- of regelwijziging te verzinnen om de burger buitenspel te zetten. Stel je voor dat de democratie zou losbarsten! Kan toch niet. In het lastigste geval zoals een Hoofdgroenstructuur maak je er als burgemeester een onhandelbaar verdeelplan van lijkend op een puzzel waarvan alle stukjes te allen tijde herschikt kunnen worden zodat de burger zich in een doolhof waant. Zorg voor verdeeldheid en verwarring en je zit als bestuurder jaren goed. Dan moet je jezelf wel exclusief bevoegd verklaren voor natuur en evenementen; de Provincie en het Rijk kunnen de boom in.
Ik mis Pieter Geenen, en Anton Dingeman. À propos 'discretionaire bevoegdheden', Dingeman heeft het ergens over 'discriminatoire bevoegdheden'.
Zie plaatje. Alles uitgelegd in één strip.
Eindelijk na elf weken kreeg ik de uitspraak van de Raad van State over festival Amsterdam Open Air 2018. Je herkent een niet-aangetekende brief van de Afdeling meteen als een uitspraak die je beroep ongegrond verklaart. Daarmee is de rechtsgang voor mijn stichting in dit land eigenlijk uitgeput. Het argument voor onontvankelijkheid van the powers that be is vrij simpel: ‘onvoldoende werkzaamheden’ en dat is zo ongespecificeerd dat ze daar tot in eeuwigen dage mee kunnen doorgaan, zo ook met de festivals in het NNN.
Dat de uitspraak al vast stond voor de zitting was ook al aannemelijk, want als het maar gaat om één rechter (enkelvoudige kamer) dan is dat omdat de uitspraak volgens de rechtbank al voor de hand ligt. Dat werd ook bevestigd doordat mijn talrijke ingediende stukken niet eens gelezen zijn, ook niet doorgestuurd aan de tegenpartij. Zo’n ongespecificeerd argument als ‘onvoldoende werkzaamheden’ is heel handig om af te komen van een inhoudelijke behandeling. Er zijn geen normen voor ‘voldoende werkzaamheden’, en het college zelf is overduidelijk bezig met het aantasten van het NNN. Een stichting met één bestuurslid is ook volkomen legaal. Dat de Afdeling soms de mist in gaat met algoritmen werd later volkomen duidelijk tijdens de toeslagenaffaire.
Op een paar pagina’s wordt uitgelegd dat mijn stichting niet ontvankelijk is, het college gelijk had en mijn beroep dus ongegrond. Dat hadden ze ook binnen één week kunnen opstellen.
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@136111/202201270-1-r1/
Het beroep van een andere appelant heeft een aparte uitspraak gekregen. Is ongegrond verklaard.
https://www.raadvanstate.nl/uitspraken/@136113/202201367-1-r1/
Een vorige zitting bij de Afdeling (drie rechters) had ondanks dat mijn stichting onontvankelijk werd verklaard, toch zelf het recht in eigen hand genomen en het betwiste besluit nietig verklaard, wegens strijdigheid met de Awb.
Daar is nu geen sprake van, terwijl dit betwiste besluit van het college onbetwistbaar onrechtmatig tot stand is gekomen. De rechter vroeg aan de jurist van de burgemeester of die inbreuk op de wet weer zou gebeuren, wat door hem vanzelfsprekend ontkend werd (dat was nog steeds dezelfde jurist die tijdens eerdere rechtszittingen beweerde dat het festivalterrein niet behoorde tot het NNN, en die persoonlijk verantwoordelijk was voor de herhaalde wetsovertredingen). Het was in feite al de zoveelste keer dat zoiets gebeurde. Normaal gesproken had dit besluit ook nietig verklaard moeten worden. Dat geeft al aan dat er enige mate van voortrekken van de burgemeester sprake is. De vraag is of de burgemeester zich aan die belofte van haar jurist zal houden. Een meervoudige kamer zou hier m.i. anders over geoordeeld hebben.
In 2018 was mijn Stichting wel ontvankelijk. Een besluit na hoorzitting over AOA 2018 kwam er niet, daarvoor was dus een dwangsom verbeurd. Pas na een direct beroep van mij kwam er een besluit met een herzien bezwarencommissie-advies van een nieuwe ad hoc ingestelde bezwaarcommissie (bestaande uit gemeente-ambtenaren), die mijn stichting onontvankelijk verklaarde.
Indien de procedure niet bewust bemoeilijkt was had er een inhoudelijke behandeling plaatsgevonden en had mijn stichting een dwangsom ontvangen. Het oorspronkelijke advies van de bezwarencommissie was kennelijk niet naar de zin van de burgemeester, zodat ze geen besluit hierover bekendmaakte, wat in strijd is met de Awb. Dat is bemoeilijking van de rechtsgang. Indien de bezwaarcommissies nog zouden hebben bestaan uit onafhankelijke juristen dan zou de situatie er heel anders uitgezien hebben.
Je kunt als burgemeester kennelijk de wet overtreden en weigeren dwangsommen te betalen zonder dat de RvS daar tegenwoordig een punt van maakt. Rechtsonzekerheid ten top. Met terugwerkende kracht wordt een besluit met aanklevende overtredingen goedgepraat.
Te verwachten is nu door deze uitspraak dat dit college gewoon door zal gaan met overtredingen, belemmering van rechtszaken en inbreuken op bestemmingsplannen. Natuur is vogelvrij in dit land. Erger is dat de rechtspraak in Nederland ook in strijd is met het Verdrag van Aarhus. Zie ook hier. Volgens de gemeente is dit verdrag niet geldig in dit geval.
Vreemd is ook dat tijdens de zitting door partijen het voeren van rechtszaken in feite als kwalijk gezien werd. Mobilisation for the Environment voert honderden rechtszaken en blijft ontvankelijk. Maar het feit dat het nodig is om zoveel rechtszaken te voeren geeft al aan dat er iets niet klopt in de rechtsstaat, en dat vooral burgemeesters in de clinch gaan met burgers en wetten.
Het huidige college heeft al een aantal maatregelen genomen om de rechten van burgers steeds verder te ondermijnen: 1. het instellen van interne (dus niet onafhankelijke) bezwarencommissies, 2. het aantasten van de bevoegdheden van de TAC (mag niet over evenementen oordelen), 3. het niet borgen van het NNN in de Groenvisie en in de Omgevingsvisie Amsterdam 2040, 4. het voorbereiden van een nieuwe HGS waarin het NNN niet geborgd is, 5. de weigering om in het bestuur van recreatieschap Groengebied Amstelland te voldoen aan de nieuwe wet Gemeenschappelijke regelingen, enz. In het Omgevingsplan Amsterdam zal het NNN vast ook niet adequaat geborgd zijn.
Deze uitspraak was gezien de tijdgeest te verwachten, maar ergens hoopt een mens toch op gezond verstand en rechtszekerheid. Niet dus. Ik denk dat de grote natuurverenigingen nu aan de slag zullen moeten gaan ter bescherming van het NNN.
De rechter heeft tijdens de zitting aan de jurist van het stadsdeel, dhr. R.M.E. de Vries, expliciet gevraagd of de ambtelijke niet juiste gang van zaken inzake vergunningverlening (het niet voldoen aan de eisen van de Awb en het niet bekendmaken van een besluit na hoorzitting) nog voor zal komen. De jurist heeft beloofd dat dat niet meer zal gebeuren. Daar twijfel ik sterk aan.
Ik ga nu de mogelijkheden onderzoeken van een klacht of beroep bij het Hof van Justitite van de EU, want in Amsterdam worden beroepen van stichtingen, verenigingen of natuurlijke personen inzake het NNN gewoon onontvankelijk of ongegrond verklaard (zelfs als je vlakbij het Gaasperpark woont).
Eerlijk gezegd zie ik ook de gemeenteraad niet in staat om daar een adequate reactie op te geven en de burgemeester tot de orde te roepen.