Landschap bij Abcoude is een schilderij van Paul Gabriël dat in het Rijksmuseum te zien is.
Dave Eggers, inmiddels een gerenommeerde schrijver (beroemd zijn The Circle en The Every), heeft dit schilderij opgenomen in zijn nieuwe boek The Eyes & the Impossible.
Dave Eggers is ook de oprichter van de bijzondere, non-profit uitgeverij McSWEENEY'S.
Dit is ook een bijzonder boek. In de eerste plaats om zijn inhoud, het prachtige verhaal van een hond die Johannes heet en zijn relaas doet over wat hij ziet.
Er is ook een deluxe (goud op snee) in hout gebonden uitgave waarvan de cover gestanst is en een doorkijk geeft op een deel van bovengenoemd schilderij. Er staan negen prenten in van natuurlandschappen van diverse schilders en op elk schilderij is de hond Johannes bijgeschilderd of in de plaats gezet van een ander dier.
Hierna een kort uittreksel. Johannes vertelt.
"Most of my news is about the humans. They run and roller-skate and picnic and generally do what they should do in parks. They play croquet. They climb trees. Bikes are ridden and paths walked. Such people are not a problem. But then there are people who are a problem. There are the Concerteers and the Campers, both of whom can be problems. The Concerteers come once a year, and when they do they play deafening music in the grass in the oval and this is a problem. The Concerteers come from near and far and generally have not been to our park before and they have no idea where they are, or that it is a place in and of itself, a place inhabited by thousands of permanent residents like myself, and not simply a stage for their standing and nodding and twirling. The Concerteers nearly ruin the park once a year with their noise and garbage and vomit and indiscriminate urination.
But they leave. They leave and we can recover.
The Campers are complicated. Some stay and have stayed for years and we know them by name and some of them are not at all a problem. Marianne and Dennis sleep in a tidy tent near the duck pond and have been here as long as I have. Thomas, near-blind, feeds birds and squirrels and lives by the sea; he’s been here for what some say is a thousand years. All of these Campers are like us - they live quietly, and they walk gently, gently, gently in the woods. The respect the Equilibrium.
But then there are Trouble Travelers. These humans are not so good. They eat and drink smelly things and are sick and loud. They fight and they steal. They leave bottles and papers and feces. They attack strangers and mistreat animals. They make the woods perilous and they make them smell. Usually they travel through the park in big and loud vehicles. They are passing through, on their way from and to other places. They do not care about our home."
Uit mijn hart gegrepen. Tot in Abcoude kon men tijdens festival Amsterdam Open Air de incantatie 'alapresi' minutenlang horen. Het is kennelijk de bedoeling dat het overal te horen is, zodat geen mens en geen dier in de hele omgeving eraan kan ontsnappen.
NOS: "Uitgaansgelegenheden als kroegen, clubs en poppodia worden voorlopig niet verplicht hun muziek zachter te zetten dan 100 decibel.
Vorig jaar adviseerde de Gezondheidsraad het maximale geluidsniveau voor muziek in onder meer concertzalen en in clubs te verlagen van 103 naar 100 decibel. Dat is in lijn met een richtlijn van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het kabinet neemt dat dus niet over, maar zegt dat het doel kan worden gehaald op vrijwillige basis."
De geluidsoverlast en geluidsschade zijn nog groter in parken en natuurgebieden als er 20.000 bezoekers aanwezig zijn tussen meerdere podia. Wat dit veroorzaakt voor de fauna is nooit goed onderzocht. Er is wel een geluidsnorm voor de omgevende woningen van 85 dB(C), maar voor dieren in het park zijn geen geluidsnormen. Daar geldt de norm voor de bezoekers van 100 dB(A).
Oordoppen voor dieren zijn er niet. De schade aan de fauna moet bijzonder groot zijn, vooral in de broedtijd, maar dat is voor het huidige college van Amsterdam geen probleem, zij houden sowieso geen enkele rekening met dieren.
Rond de Gaasperplas is het niet eens per jaar dat de festivalgangers het park ruïneren, maar drie keer per jaar. Barbecuers teisteren het Gaasperpark het hele jaar door, vooral op warme weekenden.